Onze diensten

Een voercheck maken lijkt misschien simpel, maar er zijn 2 lastige dingen die in de weg staan.

1. Bij het voeren van kant-en-klaar voer (brokken, blikvoer of KVV-voer – KVV is diepvriesvlees als complete maaltijd) is het heel moeilijk om duidelijk te krijgen wat er precies in zit qua voedingsstoffen. Natuurlijk geeft een etiket informatie, maar alleen wat er verplicht op moet staan, zoals de Macronutriënten (Eiwitten, Vetten, Vezels en As). Vervolgens moet vocht worden vermeld als dit meer dan 14% is en enkele andere ingrediënten die verplicht vermeld moeten worden, zijn o.a. Calcium en Fosfor. Alle andere toevoegingen hoeft een fabrikant niet te vermelden.
   Als wij fabrikanten of importeurs benaderen om hen te vragen om meer informatie, dan zijn zij meestal niet erg vrijgevig. Ze zeggen soms dat ze bang zijn dat anderen hun ‘recept’ kunnen kopiëren en willen dit liever geheim houden. En door de wetgeving worden ze hier ook in beschermd. Fabrikanten zijn derhalve niet transparant.

Voor een analyse kunnen we een heel eind de vergelijking en inschatting maken, maar nooit tot 100%. Het blijft vaak helaas altijd een schatting, een grijs gebied dus.

2. Bij het voeren van kant-en-klaar voer is het bovendien lastig om een idee te krijgen van de kwaliteit van de ingrediënten. Wanneer u zelf kookt of via het Barf-principe de maaltijd samenstelt heeft u veel meer een idee van en invloed op de kwaliteit van de verschillende bestanddelen, dan wanneer u een kant-en-klaar voer kiest. Het etiket van een kant-en-klaar voer vertelt wel iets over de ingrediënten, maar lang niet alles. Twee voorbeelden om een idee te geven van de praktijk:

   – een etiket vermeld: Gevogeltemeel, Vismeel of bijvoorbeeld Diermeel, dit kan dan het vlees van dit dier zijn, maar ook alle andere mogelijke delen van het dier, zoals veren, hoeven, vacht maag/darminhoud. Van deze bestanddelen willen we niet te veel in het hondenvoer hebben.
   Daarbij wordt in de meeste voeding niet het prachtige kipfiletje van de kip verwerkt, maar juist die ‘resten’, die voor mensenvoeding of luxere diervoeding niet geschikt zijn.
   – de 4% declaratie. Als op een etiket van bijvoorbeeld blikvoer staat ‘konijn met zoete aardappel’ (als voorbeeld), dan hoeft maar 4% van de inhoud van dit blik te bestaan uit ‘íets-van-konijn’, dat hoeft niet eens (konijnen)vlees te zijn. Fabrikanten produceren vaker blikvoer met verschillende smaken, waarin eigenlijk exact dezelfde inhoud zit. Men stopt immers 4% konijn-materiaal erin + 4% rund-materiaal + 4% kip-materiaal, en kan het verkopen als ‘Konijn’ met zoete aardappel, maar ook als ‘Rund’ of ‘Kip’ met zoete aardappel. Misleidend, vindt u niet?

   Samenvattend:
   Voor een voercheck gaan we uit van de analyse van voedingsstoffen die beschikbaar zijn. Meestal is Kant-en-klaar voer wel compleet (als dit als compleet voer wordt verkocht). Dat wil zeggen dat er meestal genoeg vitaminen en mineralen zijn toegevoegd, zodat de hond er niet zichtbaar tekorten van krijgt. Die toevoegingen zijn vaak chemisch, alsof u een Davitamon-vitaminepil in het voer stopt. Maar bij een aantal kant-en-klare voersoorten ontbreken soms essentiële zaken (en meestal wordt dit niet opgemerkt of pas na jaren). Er bestaat namelijk helaas geen controle op de volledigheid van diervoer.
   Wat wij bij een voercheck niet hebben meegenomen is de kwaliteit van het voer. Dat is een heel ander onderzoek. En meestal weten we niet precies wat in kant-en-klaar voer zit. Als we wel meer informatie hebben, of sterke vermoedens hebben wat in het voer van uw hond zit, dan vermelden we dat natuurlijk. Wat we wel nog kunnen zeggen over de kwaliteit: er is slecht, goed en zeer goed voer. Dit is bij ons mensen niet anders en ook al weten we best wat gezond eten is, dat wil nog niet zeggen dat iedereen elke dag supergezond eet (denk hierbij aan de McDonalds)! Niet perfect is meer dan oké!